تعریف و مفهوم اعتیاد از گذشته تا به امروز متفاوت بوده است. هر نوع درگیر شدن و وابستگی به یک محرک که با وجود اثرات نامطلوبش برای ذهن ما خوشایند بوده و هر بار تجربه آن محرک، رغبت درونی ما را به تکرار آن تجربه بیشتر کند، مفهوم اعتیاد است. با این تعریف، به کسی که وابستگی جسمی و روانی به مواد مخدر دارد و ناگزیر است مصرف مشخصی از آن را به طور مستمر ادامه دهد، معتاد می گویند. اعتیاد یک بیماری روانی، اجتماعی و اقتصادی است که از مصرف غیر طبیعی و غیر مجاز برخی مواد مانند الکل، تریاک، حشیش… ناشی میشود و باعث وابستگی روانی یا فیزیولوژیک فرد مبتال به این مواد می شود و در عملکرد جسمی، روانی و اجتماعی وی تأثیرات نامطلوب بر جای می گذارد. این وابستگی از طرفی باعث تسکین و آرامش موقت و گاهی تحریک و نشاط گذرا برای فرد می گردد و از طرف دیگر بعد از اتمام این اثرات سبب جستجوی فرد برای یافتن مجدد ماده و وابستگی مداوم به آن می شود. در این حالت فرد هم از لحاظ جسمی و هم از لحاظ روانی به ماده مخدر وابستگی پیدا می کند و مجبور است به تدریج مقدار ماده مصرفی را افزایش دهد(زنجانی، 1386). اعتیاد از جمله مسایلی است که به عنوان فاجعه گریبان همه جهان را فراگرفته و قربانیان زیادی از جوامع بشری از جمله کشور ما را گرفته است. مصرف مواد مخدر در جامعه امروزی به حدی است که حتی قشر متفکر و تحصیل کرده را نیز به سمت خود کشانده است. وابستگی به مواد مخدر از مهمترین آسیب های اجتماعی است که منجر به بروز بسیاری از آسیب های اجتماعی دیگر می شود. اگر درصد کمی از کودکانی که والدین آنها معتاد هستند به سوی بزهکاری سوق داده شوند بعد از گذشت چندین سال تعداد بزهکاران در این مملکت به هزاران نفر خواهد رسید. اعتیاد بیش از یک میلیارد نفر از اعضاء خانواده معتادان را در جهان بطور مستقیم، با مشکالت ناشی از این آسیب مواجه نموده است. معتاد عالوه بر اینکه نیروی جسمانی و عقالنی خود را تحت اثر مواد مخدر از دست داده و در خدمت جامعه نیست، قسمتی از نیروی جسمانی و امکانات اقتصادی را که می تواند در راه سازنده تری مصرف گردد، به خود اختصاص می دهد. از این رو می توان گفت؛ سوء مصرف مواد و اعتیاد از عوامل مهم تاثیر گذار بر وضعیت سالمت جسمی ، روانی و اجتماعی افراد، در جامعه هستند.(ناصری پلنگرود و همکاران،1392).
