سبک زناشویی مکمل، به دلیل آنکه رضایت و امنیت را مطرح می سازد، فراوانترین سبک است. گرچه در این سبک، نزدیکی هیجانی کمتری نسبت به سبک بهترین دوست وجود دارد، اما بیشتر ترجیح داده می شود. در این سبک، زن ومرد برای ارزشگذاری خودمختاری و پیگیری علایق فردی، آزادی دارند. هر زوج، فضایی از کفایت، صلاحیت و تأثیر را در اختیار دارد. برخی از زوج های مکمل، زندگیشان را به شیوه سنتی سازمان دهی می کنند. مرد، نیروی کار اصلی است، بنابراین زمان و توجه زیادی را برای ترقی شغل و حرفه اش اختصاص می دهد. او به نقش اولیه اش که درآوردن پول برای خانواده است، مباهات می کند. زن در سازمان دهی به زندگی، حرفه، خانه و فرزندانش آزادی دارد تا به هر طریقی که برای او مطلوب است و احساس تعارض او را بین مسئولیت پذیری و ایفای نقش هایش کاهش می دهد، عمل کند. هر دوی آنها به نقش های مکمل خود وتعادل میان خودمختاری و وابستگی ارزش می نهند، رقابت، کم است و به جای آن حمایت و قدردانی وجود دارد. نقطه قوت اصلی این سبک، در احترام به همکاری همسر است. الگوی ارتباطی شامل پرسش کردن، تجسس در کارهای روزمره و تجربیت فردی، گوش دادن و حمایت عاطفی و پیشنهاد کمک در صورت درخواست است. تقاضا ها و التیماتوم ها کم است، تمرکز زوج ها بر همکاری با یکدیگر و نگهداری ازدواج به صورتی کارآ و سازگارانه است. بحث ها و تعارضات مشخص می شوند ومورد رسیدگی قرار می گیرند، اما این بحث ها و تعارض ها غالب نیستند. زوجین برای رسیدن به تفاهم و موافقت با یکدیگر مشتاق هستند. از آنجایی که حریم های فردی وجود دارد همسری که بر مشکل تسلط دارد معمولا در مواقع تعارض، پیشنهاددهنده راه حل است. تمایلات جنسی، بخش مهمی در این نوع سبک ازدواج است. تمایلات جنسی، مثبت و کارآ است. آن ها زوج هایی خون گرم چه در خانه چه در اجتماع هستند. آن ها دوستان خانوادگی دارند و گاهی اوقات با آن ها ارتباط دارند که اغلب در زمینه فعالیت های مذهبی و یا اجتماعی است. هریک از همسران ارتباط با دوستان همجنس خود را حفظ می کنند. خطرهای بالقوه ای در این نوع سبک ازدواج وجود دارد. یک خطر بزرگ این است که ازدواج عادی می شود و زوجین رکود و ایستایی می کنند. خطرهای دیگر شامل تأکید افراطی بر رشد انفرادی زوجین، درگیری کمتر با زندگی روزمره یمدیگر و خشک و غیر انعطاف ناپذیر بودن نقش ها است. خطر مهلک و خاص در این است که شما احساس کنید بیشتر بار مسئولیت بر عهده دارید و از همکاری و مساعدت شما قدردانی نمی شود. روابط جنسی می تواند فیزیکی و ایستا شود، با افزایش کمی و کیفی این نوع سبک زندگی، زوج های مکمل انتظار بحران را نخواهند داشت و در مواجهه و مقابله با بحران به مهارت های مقابله ای خود نیز اعتماد ندارند و آسیب پذیر می شوند. بنابراین موضوعاتی مثل بیماری کودک یا از دست دادن شغل، مشکل ایجاد می کند و ازدواج را از تعادل خارج می کند.
