ازدواج می باید بر اساس تعادل میان نیازهای من، تو و ما شکل بگیرد. کتاب های خودیاری سنتی به ازدواج شاد اعتقاد دارند و معتقدند که تمام ازدواج ها باید با استناد به یک الگوی کامل در پی بدست آوردن شادی باشند و در این راه بکوشند. در حقیقت، هیچ الگوی کاملی برای ازدواج وجود نداشته و ندارد. الگوی ازدواج، برش شیرینی نیست که به توان برای همه به یک اندازه برید. هر فرد و هر زوجی منحصربفرد هستند. گسترش سبک های زناشویی، یگانگی شما به عنوان فرد را امکان پذیر می سازد. در عین حال آنچه را که شما بعنوان زوج، به آن ارزش می نهید، منعکس می سازد.
ما زوج های متاهل را به تفکری آگاهانه و بحث درباره سبک های زناشویی که نیازها و شخصیت های آن ها را متناسب سازد، تشویق می کنیم. چهار سبک زناشویی وجود دارد که به طور تجربی برای ترقی و ترویج ازدواج سالم مطرح شده اند؛ مکمل[سبک زناشویی مکمل چیست؟]، حداقل سازی تعارض[سبک زناشویی حداقل سازی چیست؟]، بهترین دوست و ابزارگری هیجانی. بیشتر افراد حداقل یه شش ماه زمان برای گسترش سبک زناشویی نیاز دارند و اعداد معدودی از افراد، سبک خالصی برای ازدواج دارند. سبک زناشویی شما به طور عینی و محسوسی تنظیم شده است، اما می باید شالوده ایی را بنا کند که نیاز به امنیت و صمیمیت، برآورده شود. ازدواج همانند یک خانه، به یک شالوده محکم نیاز دارد. همانطور که خانه با مسایلی مانند تعویض و تجدید سروکا دارد، سبک زناشویی شما نیز به صرف وقت، انرژی، درون داد و اصلاح نیاز دارد. براساس تحقیقات در اکثر زوج ها، در سال اول ازدواج، رضایت کاهش می یابد. عشق خیالی غیر واقعی(رمانتیک) با واقعیت مواجه می شود. بعضی از زوج ها، عشق رمانتیک خود را با صمیمیت رشد یافته و انتظارات واقع گرایانه، جایگزین نمی سازند . به همین دلیل دچار احساس ناامیدی و یأس، رنجش فزاینده و بازپس گرفتن فردیت می شوند. شما در صورتی زوج کاملی خواهید بود که نیازهایتان را به طور سالم و وواقع گرایانه سازید.