متأسفانه مصرف مواد محرک مثل گل و حشیش در سال های اخیر روند افزایشی به خود گرفته است. عوامل روانی مثل اضطراب (برای سنجش میزان اضطراب خود اینجا کلیک کنید) و محیطی مثل روابط ناسالم در اعتیاد به این مواد آسیب زا نقش دارند. با این حال مصرف مواد محرک خود باغث بروز اضطراب در فرد می شود این یعنی که اضطراب هم بوجود آورنده(علت) اعتیاد فرد به مواد است و هم نتیجه(معلول) اعتیاد فرد است.
شواهد قابل توجهی از تحقیقات انجام شده بر روی حیوانات و تعداد زیادی مطالعه بر روی انسان نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض ماری جوانا برای مدت زمان زیادی می تواند باعث ایجاد عوارض جانبی طولانی مدت یا احتمالاً دائمی در مغز شود.
موشهای صحرایی که قبل از تولد در معرض THC قرار می گیرند ، زودتر از تولد یا در بزرگسالی مشکلات قابل ملاحظه ای در در یادگیری خاص و فعالیت های حافظه نشان دادند. اختلالات شناختی در موش های بالغ در معرض THC در دوران نوجوانی، با تغییرات ساختاری و عملکردی در هیپوکامپ همراه است.
مطالعات انجام شده در موش صحرایی همچنین نشان می دهد كه قرار گرفتن در معرض THC با تغییر در سیستم پاداش دهی همراه است و احتمال اینكه حیوان داروهای دیگری را به خود بخورد ، افزایش می یابد(مثل هروئین).
مطالعات تصویری از تأثیر ماری جوانا بر ساختار مغز در انسان نتایج متناقضی را نشان داده است. برخی مطالعات حاکی از آن است که استفاده منظم از ماری جوانا در بزرگسالی با کاهش حجم مناطق خاص مغز در ارتباط است و همچنین اختلال درطیف گسترده ای از عملکردهای اجرایی مانند حافظه ، یادگیری و کنترل تکانه در مقایسه با افرادی که استفاده نمی کنند وجود دارد.
مطالعات دیگر تفاوت های ساختاری معناداری بین مغز افرادی که ماری جوانا مصرف می کنند و آنهایی که تابحال استفاده نکرده اند نشان نداد.
چندین مطالعه، از جمله دو مطالعه طولی بزرگ، نشان می دهد که مصرف ماری جوانا می تواند باعث اختلال عملکردی در توانایی های شناختی شود، اما درجه و / یا مدت تأثیرات آن بستگی به سن شروع فرد و مدت زمان استفاده از آن دارد.
در مطالعه ای 4000 جوان در معرض خطر عروق کرونر در یک دوره 25 ساله تا میانسالی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که قرار گرفتن در معرض مداوم ماری جوآنا، عملکرد حافظه کلامی را تحت تآثیر قرار می دهد و افراد در آزمون حافظه کلامی نمرات پایینی کسب کردند اما بر سایر توانایی های شناختی مانند سرعت پردازش اطلاعات و عملکرد اجرایی تأثیری نداشت.
یک مطالعه طولی در نیوزلند نشان داد که مصرف پیوسته ماری جوانا از نوجوانی با از دست دادن به طور متوسط 6 یا حداکثر 8 امتیاز ضریب هوشی که در اواسط بزرگسالی اندازه گیری شده بود مرتبط بود.
نکته قابل توجه ، در این مطالعه ، کسانی که به عنوان نوجوان از ماری جوانا استفاده می کردند و از بزرگسالان استفاده می کردند ، ضریب هوشی از دست رفته را بازیابی نکردند. افرادی که فقط در بزرگسالی شروع به استفاده زیاد از ماری جوانا کردند ، ضریب هوشی را از دست ندادند.
نکته قابل توجه در این مطالعه این است که؛ کسانی که در نوجوانی از ماری جوانا استفاده می کردند و در بزرگسالی استفاده می کردند، ضریب هوشی از دست رفته را بازیابی نکردند. اما افرادی که فقط در بزرگسالی شروع به استفاده زیاد از ماری جوانا کردند، ضریب هوشی را از دست ندادند.
این نتایج حاکی از آن است که ماری جوانا بیشترین تأثیر طولانی مدت خود را در جوانانی که مغز آنها هنوز مشغول ساختن ارتباطات جدید و بلوغ از روش های دیگر است، دارد. سیستم اندوکانابینوئید نقش مهمی در شکل گیری صحیح سیناپس ها (اتصالات بین سلولهای عصبی) در مراحل اولیه رشد مغزی دارد و نقش مشابهی در جهت اصلاح مجدد اتصالات عصبی در دوران نوجوانی ایفا می کند.
اگر اثرات طولانی مدت مصرف ماری جوانا بر عملکرد شناختی یا ضریب هوشی توسط تحقیقات آینده تأیید شود، این ممکن است تأییدی بر این دیدگاه باشد که استفاده از ماری جوانا در دوران نوجوانی اثرات طولانی مدت آن را به وجود می آورد.
با این حال، اخیرا نتایج دو مطالعه طولی از رابطه علی بین مصرف ماری جوآنا و از دست دادن ضریب هوشی حمایت نمی کند.
كسانی كه ماری جوانا استفاده كرده بودند، كاهش قابل توجهی در توانایی كلامی (معادل 4 امتیاز ضریب هوشی) و در دانش عمومی بین سالهای قبل از نوجوانی (سنین 9 تا 12 سالگی ، قبل از استفاده) و اواخر دوره جوانی / اوایل بزرگسالی (سنین 17 تا 20) نشان دادند.
با این حال، در شروع مطالعه، افرادی که ماری جوآنا مصرف کردند، نسبت به کسانی که مصرف نکردند نمره پایین تری داشتند به غیر از این، هیچ تفاوت قابل پیش بینی ای بین این دو گروه یافت نشد. این نشان می دهد که ضریب هوشی مشاهده شده، حداقل در بزرگسالی ممکن است توسط عوامل مشترک خانوادگی (به عنوان مثال، ژنتیک، محیط خانواده) ایجاد شود، نه خود مصرف ماری جوانا.
امکان به دست آوردن نتیجه گیری قطعی در مورد تأثیر طولانی مدت ماری جوانا در مغز انسان در مطالعات گذشته، غالباً با این واقعیت محدود شده است که شرکت کنندگان در مطالعه از چندین ماده استفاده می کردند، وغالباً قبل از مطالعه داده های محدودی درباره سلامت یا عملکرد ذهنی شرکت کنندگان وجود داشته.
منبع: