منظور از احساس ارزشمندی نحوه نگرش و قضاوت شما درباره خودتان است. این عبارت، به توصیف ارزش ها، باورها و بازخوردهای شما می پردازد. گرچه روابط و تجارب شخصیتان، ارزش ها و بازخوردهای شما را شکل می دهد، در نهایت همه چیز به نظر خودتان بستگی دارد. احساس ارزشمندی یعنی میزان ارزشی که برای خود قائل هستید. زمانی از احساس ارزشمندی مطلوبی برخوردارید که خود را همانطور که هستید، بپذیرید. احساس ارزشمندی ضعیف باعث می شود خود را قبول نداشته باشید و بخواهید به جای فرد دیگری باشد.

تصور نادرست درباره احساس ارزشمندی

احساس ارزشمندی به معنای کارامدی فرد نیست. ـموختناین که چه کاری را می توانیم به خوبی انجام دهیم و در انجام چه کارهایی با مشکل روبروییم، کارامدی ما شکل می گیرد. احساس اررشمندی ربطی به توانایی های ما ندارد. گذشته از این که توانایی انجام کاری را داریم یا نداریم، احساس ارزشمندی می تواند کم یا زیاد باشد.

بسیاری از مرددم در تشخیص احساس ارزشمندی و کارامدی خود دچار مشکل می شوند. کارامدی و کفایت شخصی بر اساس باور واقعی نسبت به توانایی هایمان شکل می گیرد. وقتی احساس ارزشمندی ما پایین باشد، قادر به شکوفا سازی توانمندی هایمان نخواهیم بود و از مواجهه با مسائل جدید می پرهیزیم.

احساس ارزمندی چیزی نیست که دیگران درباره شما فکر می کنند. وقتی دیگران به ما می گویند خوب یا بد هستیم، باهوش یا تنبلیم، شایستگی داریم یا نداریم، پذیرش نظر آنها بسیار ساده است. در این صورت، فقط هنگامی که تشویق و تمجید شویم، باور می کنیم با ارزش و با اعتباریم. اما مشکل اینجاست که اگر احساس ارزشمندی ما به تأیید دیگران وابسته باشد با توقف آن تأیید ما با مشکل روبرو می شویم.

احساس ارزمندی ضعیف بر سراسر زندگی ما اثر می گذارد. نظری که نسبت به خود داریم، بر روابطمان با دیگران و دیدکان به دنیا اثر می گذارد؛ احساس ارزشمندی پایین باعث می شود خود را مدام در جنگ و جدال ببینیم.

منبع: احساس ارزشمندی و راه های تقویت آن/ دکتر علی صاحبی