نگرشی که پشت کلماتتان وجود دارد، مثل خود کلمات مهم است. نگرشی که بچه ها را برای ارتباط ترغیب می کند، نگرشی است که این مفهوم را به کودک انتقال دهد: (( شما در اصل فردی دوست داشتنی و قابل هستید. همین حالا مشکلی وجود دارد که نیازمند توجه است. وقتی از آن آگاه هستید، به احتمال زیاد مسؤولانه پاسخ می دهید)).
نگرشی که کودکان را مغلوب می کند، نگرشی است که این احساس را انتقال می دهد:(( تو در اصل عصبانی و بی لیاقت هستی. تو همیشه کارها را اشتباه انجام می دهی، و این آخرین کار اشتباهی که انجام دادی، دلیل دیگری بر بی لیاقت بودنت است. ))